Дзень роднай мовы

Наша родная мова- беларуская.

"Дык шануй, беларус, сваю мову,

Гэта скарб нам на вечныя годы;

За пашану радзімаму слову,

Ушануюць нас брацьця-народы".

 71  год  назад,  21 февраля 1952 года, в Дакке (столице Бангладеш) на демонстрации в защиту своего родного языка бенгали полицейскими были расстреляны студенты, требовавшие признать язык Бенгали одним из государственных языков страны.

В память о пяти погибших студентах в ноябре 1999 года в Париже на тридцатой сессии Генеральной конференции ЮНЕСКО и был утвержден день поддержки языкового многообразия. Праздник вошел во все календари мира с 2000 года и отмечается ежегодно в целях содействия признанию и использованию родных языков во всем мире.

Любой язык на Земле считается равным с остальными, так как является живым наследием человечества и должен быть сохранен и уважаем людьми.

Прапаную акцыю  :
 Чытаем вершы пра беларускую мову . Прыгажэйшую ў свеце!

Пімен Панчанка "Родная мова"

Кажуць, мова мая аджывае

Век свой ціхі: ёй знікнуць пара.

Для мяне ж яна вечна жывая,

Як раса, як сляза, як зара.

Гэта ластавак шчабятанне,

Звон світальны палескіх крыніц,

Сінь чабору і барвы зарніц,

І буслінае клекатанне.

Калі ж хто загадае: «Не трэба!» -

Адрачэцца ад мовы народ, -

Папрашу я і сонца, і неба:

Мне не трэба ні славы, ні хлеба,

Асудзіце на безліч нягод.

Толькі месяцаў назвы пакіньце,

Назвы родныя роднай зямлі,

Пра якія з маленства ў блакіце

Бор шуміць і пяюць жураўлі:

Студзень - з казкамі снежных аблокаў,

Люты - шчодры на сіні мароз,

Сакавік - з сакатаннем і сокам

Непаўторных вясновых бяроз,

Красавік - час маланак і ліўняў,

Травень - з першым каханнем, сяўбой,

Чэрвень - з ягаднаю зарой,

Ліпень - з мёдам,

З пшаніцаю - жнівень,

Спелы яблычны верасень,

Светлы кастрычнік

У празрыстасці чыстай, крынічнай,

Лістапад - залаты лістапад,

Снежань - першы густы снегапад...

Ці плачу я, ці пяю?..

Восень. На вуліцы цёмна...

Пакіньце мне мову маю,

Пакіньце жыццё мне!